Jak się nie ma, co się lubi...

to się lubi, co się ma. Właśnie tak. Pamiętacie moją rabatkę pachnącą wiosną goździkami zestawionymi z dzwonkiem, liatrami i orlikami. Mieści się w części wypoczynkowej ogrodu, w jej centrum, żeby cieszyć nasze oczy.Czas zweryfikował mój projekt - bujną rabatę bylinową. Właściwie, to moje ukochane zielononóżki zweryfikowały mój projekt. Okroiły z bylin, z zapałem rozkopując rabatę w celach relaksacyjnych. Kopały dołek koło dołka, nie zważając na mój bunt. Okazywały zdumienie i reagowały gdakaniem, zupełnie nie rozumiejąc, dlaczego nie pozwalam im korzystać z ich ulubionego spa. Nie chciałam zrezygnować z rabaty w tym miejscu, wymyśliłam więc, że będzie to skalniak.Udało mi się w ten sposób uratować korzenie pozostałych roślin.Obsypałam żwirkiem i obłożyłam kamieniami, to co pozostało z rabaty. Spa zamknięte. Efekty mojej pracy i pomocy córki na poniższym kolażu.

 Żwirek, to pozostałość z budowy naszej ekologicznej oczyszczalni ścieków, a kamienie wykopane podczas budowy owej. Mam jeszcze większe egzemplarze, którym niestety nie podołam, więc czekam z nimi na pomoc męża.

Teraz garść tego, co zakwitło w ogrodzie kwiatowym przy domu.

Odmianę tych aksamitek wysokich mam pierwszy raz. Kwiaty mają niezwykle okazałe, rzekłabym szlachetne w swoim wyglądzie. Kolory, to pomarańcz i złamany żółty. Świetnie się komponują z żeniszkim meksykańskim, który wyrósł wysoki, jak na żeniszka.

W innej części ogrodu dojrzewają owoce głogu, które zbieram i suszę na herbatkę zimową wzmacniającą serce. Bez czarny gotowy do zbioru, przetworzę na dżem i zimą będzie  źródłem wit. C pomocnym przy leczeniu  przeziębień.

Wszystkim życzę miłego tygodnia i pogodnego września.