Poziomki i róże.

Nawet nie wiem , jak minął mi miesiąc ... Cały miesiąc przeleciał z prędkością światła, w wielkim napięciu. W oczekiwaniu na obronę dyplomu przez jedną córkę i egzaminy drugiej. Zupełnie nie potrafiłam  się zdystansować do sytuacji. Jak tu się skupić na obowiązkach domowych... Zmęczenie brakiem snu, bo przecież przeżywam wszystko tak, jakbym sama co najmniej zdawała egzaminy. Dom musiał jakoś funkcjonować, obiad musiał się codziennie jakoś ugotować, że nie wspomnę o reszcie obowiązków. Nie wiem nawet,  kiedy dojrzały poziomki. Po tym całym egzaminowym zawirowaniu stanęłam nad grządką i stwierdziłam, to już są? Dojrzały?

Trzy lata temu przywiozłam z lasu 9 krzaczków poziomek. Dziś tworzą pokaźną grządkę. Rozrosły się szybko i stanowią atrakcję dla dzieci i dorosłych ;). Niezwykle aromatyczne i słodkie, bo leśne.

Zaskoczyła mnie też róża pnąca , w zeszłym roku ledwie kilka kwiatów, a teraz bajecznie czerwona i obsypana kwiatami. Czerwień tak ostra, że trudna do sfotografowania nawet w pochmurny dzień.

Każda na czerwonych płatkach jest muśnięta bielą. Nie wystarcza to jednak, żeby złamać krwistą czerwień. Pachną niezwykle delikatnie ale zauważalnie.

Obłędnie pachnąca i smakowita róża pomarszczona, która zawsze zwabia mnie swoim zapachem i sprawia, że muszę z nią zamienić choć słówko:). Zbieranie jej płatków jest ucztą dla zmysłów.

W tym roku, po przycięciu rozrosła się w prawdziwy różany gąszcz i zakwitła obficiej.

I skromna, bladoróżowa, nieokiełznana, prawdziwie dzika i zadziorna ;).

Życzę Wam, moi mili, spokojnej i pogodnej niedzieli. Monika

P.S.
Córki spisały się na piątki. Zupełnie nie wiem, po co się tak denerwowałam...;):).